خدا حافظ پستونک

سلام به  یکی یه دونه ی خودم که روز به روز عاشقتر میشم

پسمل خوردنی من اواخر شهریور ماه که  مریض شدی ولب ودهانت زخم زد دیگه از اون به بعد پستونک نمیخوری فدات شم که پستونک تو برام یه غول شده بود که هر وقت فکرشو میکردم داغون میشدم فکر میکردم حالا که صدرا سه ساله هم بشه من نمیتونم از پستونک بگیرمش ویه طوری هم به خونسردی زده بودم که میگفتم دیگه خودش وقتی بزرگ شه  نمیخورده یعنی در اواخرش این شکلی هم شده بودا وقتی تو یه جمع یا پارک وهر جایی که مهمون بودیم نمیخوردی فدای پسر باهوشم بشم من الــــــــــــــــــــــــــــــــــــــهی...............

این بیماری باعث شد تا منم از فرصت استفاده کنم واز پستونک بگیرم فکر نمیکردم این قدرا هم اسون باشه یه روز هم تو کشو ی کمدت دیدی منم زودی اومدم پیشت واز دستت گرفتم وگفتم ببین اینارو پیشی خورده وپاره اش کرده تو هم در خونه رو باز کردی واز پله ها پرتش کردی بیرون وگفتی پیشی بیا اینارو هم بخور فدای پسر مستقلم بشم من الــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــهی.............................