چه زود دیر می شود .....

چه زود دیر می شود ....

در باز شد "

بر پا !بر جا !

درس  اول :بابا آب داد "ما سیراب شدیم .

بابا نان داد "ما سیر شدیم .

اکرم وامین چقدر سیب وانار داشتند" در سبد مهربانیشان.

کوکب خانم چقدر مهمان نواز بود.

و چقدر همه منتظر آمدن حسنک بودند.

کوچه پس کوچه های کودکی رو به سرعت طی کردیم .

و در زندگی گم شدیم .

همه زیبای ها رنگ باخت.

نگاه مان سرد شد و دستانمان خسته.

دیگر باران با ترانه نمی بارد !

وما کودکان دیروز دلتنگ شدیم

زرد شدیم "پژمردیم .

وسال هاست وقتی پشت سرمان را نگاه می کنیم "

جز رد پایی از خاطرات خوش بچگی نمی یابیم "

و در ذهن مان جز همهمه زنگ تفریح "طنین صدایی نیست .....!و امروز چقدر دلتنگ "آن روزها" ییم

و هرگز نفهمیدیم"

چرا برای بزرگ شدن این همه بی تاب بودیم .